گروه موسیقی «همایون پرنیا» به سرپرستی حسین پرنیا در اولین شب سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، چراغ اجراهای ایوان شمس را روشن کرد.

در این اجرافاضل جمشیدی به عنوان خواننده گروه موسیقی «همایون پرنیا» را همراهی کرد. پیش از آغاز برنامه، فاضل جشمیدی به نمایندگی گروه به حاضران خوشامد گفت و افزود:« ما بعد از 12 سال به جشنواره فجر آمدیم. دلیلش هم تغییر مدیریتی است که در این جشنواره روی داد. از همکاری با آقای پرنیا بسیار خوشحالم زیرا او به قطره قطره اشعار توجه می کند و خودتان با شنیدن آثار در می یابید روی همه آنها فکر شده است.»

این اجرا با آوازی در مایه اصفهان بر روی شعر مولانا آغاز شد. در این آواز گردش های ملودیک و تغییر جملات سازی برای سرک کشیدن به گوشه های مختلف آواز اصفهان جلب توجه می کرد. جمشیدی بی‌آنکه از حد بگذرد تحریرهای زینتی را روی اشعار سوار می کرد و با تنوع صوتی که گروه در اختیارش قرار داده بود از همان آغاز به مخاطبان وعده اجرایی قابل قبول را می داد.

در ادامه تصنیف «خواب نیلوفر» با شعری از ه.ا.سایه (هوشنگ ابتهاج) در لابلای آواز جای گرفت و دوباره نوبت به ساز و آواز بر روی شعر مولانا رسید.

«بیقرار» باز هم با شعری از مولانا بخش دیگر اجرای گروه «همایون پرنیا» بود. در این بخش کمانچه و نی جواب آواز جمشیدی را دادند و در ادامه پاسکاری موقر و متینی میان سازهای مختلف گروه شکل گرفت. پایان بخش قطعه بیقرار و آغاز تصنیف «صد ترانه» با شعر هوشنگ ابتهاج و آهنگسازی حسین پرنیا تنها به اندازه سکوتی اندک با هم فاصله داشت. سنتور آغازگر تصنیف صدترانه بود و در ادامه بقیه سازها هم همراه شدند. همخوانی گروه با جمشیدی نشانه هماهنگی بالای اعضا در اجرای این تصنیف بود.

«خیام خوانی» دیگر بخش اولین اجرای جشنواره موسیقی فجر در ایوان شمس بود. ساز تار در این بخش میدان دار بود و فضا را برای ارائه آوازها بر روی اشعار ماندگار خیام نیشابوری فراهم می کرد. نکته جالب این بخش جواب آوازهایی بود که خودشان به جمله پردازی های جدید بیشتر شباهت داشت تا جواب آوازی صرف! در این بخش جمشیدی گوشه ای از توانایی اش در بم خوانی را هم ارائه داد. تصنیف «این نیز بگذرد» با شعری از رهی معیری قطعه بعدی بود که گروه برای مخاطبان اجرا کرد. در بخشی از اجرا یک مصرع را خواننده می خواند و در ادامه گروه با همخوانی جوابش را می دانند و در بخش دیگر خواننده و اعضا همراه می شدند برای ارائه شعر رهی. این قطعه بسیار مورد توجه قرار گرفت و با تشویق های طولانی حاضرین در ایوان شمس مواجه شد.

در پایان این بخش حسین پرنیا آهنگساز گروه «همایون پرنیا» با اشاره به نگاهی که غالب رسانه ها به موسیقی دارند گفت: «جشنواره ها فرصتی است تا مردم کارهایی را بشنوند که رسانه‌ها اجازه شنیدنشان را نمی‌دهنداو در ادامه ابراز امیدواری کرد شرایط برای حضور رایگان مردم در جشنواره موسیقی فجر سال آینده فراهم شود.»

در ادامه سرپرست گروه و دیگر اعضا چند دقیقه ای گروه نوازی کردند و سپس نوبت به اجرای «پریشانی» با شعری از محمدعلی بهمنی و آهنگسازی حسین پرنیا رسید. در این بخش نوازنده نی بیش از دیگر اعضای گروه با خواننده همراهی کرد. هم ساز و هم آواز میان دشتی و اصفهان رفت و آمد داشتند.«ای عشق همه بهانه از توست» پایان بخش اجرای گروه «همایون پرنیا» در اولین شب جشنواره سی و چهارم موسیقی فجر بود. وجه ملودیک و ریتم جذاب این قطعه باعث شد مردم خیلی زود در همخوانی به گروه اضافه شوند و با خواننده همراهی کنند.

تشویق‌های پی در پی و دنباله دار مخاطبان و درخواست اجرای قطعه «گلپونه ها» از سوی بسیاری و قطعه «مرغ سحر» که تعداد دیگری از حاضران درخواست اجرای آن را داشتند باعث شد گروه بعد از ادای احترام به مخاطبان صحنه را ترک نکنند و گلپونه را به واسطه آهنگسازی «حسین پرنیا» و با ادای احترام به روح ایرج بسطامی و استادش محمدرضا شجریان اجرا کنند.

سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر از 24 تا 30 بهمن ماه در 7 سالن تهران در حال برگزاری است.