معرفی گروههای خارجی حاضر در بخش بین الملل جشنواره موسیقی فجر
۱۹ بهمن ۱۳۹۹ | ۱۴:۴۴
دوئوی ویلا مادلنا (اتریش)
آکاردئون و کلارینت/ساکسوفون
نیکولا زاریچ / فرانتس اوبرتالر
نیکولا زاریچ، نوازندهی آکاردئون، به شیوهی نوازندگی پُرشور و هنرمندانهش شهره است و فرانز اوبرتالر، نوازندهی زبردست و پرتجربهی کلارینت و ساکسوفون را به تنوع آهنگسازی و ظرافتهای نوازندگیش میشناسند. این دو نوازندهی خبره، به سبب دوستی و نزدیکی حس و حال موسیقایی در کنار هم دوئوی «ویلا مادلنا» را تشکیل دادند. موسیقی این گروه، که حال و هوایش کاملاً متأثر از محلهی کولینشینان برزیلی و اجتماعی چندفرهنگی است، آمیزهای است از ملودیها پرقدرت که، از یک سو، با سرانگشتان پرشور این دو هنرمند نواخته میشود و از سوی دیگر، یادآور آوای لطیف، ظریف و محسورکنندهی موسیقی مجلسی است که از گوناگونی ضربآهنگ و هارمونی گنجینهی موسیقایی بیکران کشورهای دور از هم برمیخیزد. آنچه این دو هنرمند را بهم پیوند داده هوش و دانش موسیقایی و استقلال سبکی آنها در فرهنگ ناب است. استادی در نوازندگی آمیخته با طنازی و ریزهکاریها و ظرافتهای بیبدیل موسیقایی آنها است که آنچنان آواها را سبکبارانه بر بال نغمات میرقصاند که گاه گوش مخاطب از دریافت آنها بازمیماند. این دوئوی تجربی، که در پی بهرهگیری از هر سبک و سیاقی است، کمان موسیقی را تا دور دستهای میکشاند. نیکولا زاریچ و فرانز اوبرتالر تار و پود فرمهای مختلف نوازندگی و سنتهای آوایی را در هم میبافند و نقشِ فرشی دلانگیز را رقم میزنند. نغمات بدیع با ضربآهنگهای بالکان و آواهای امریکای جنوبی همچون همآوایی بریزیلی سازندهی پیوندهای موسیقایی مختلف میشود. این دو نوازنده از سبکهای جز و سوئینگ و ملودیهای اروپای شرقی، از آتش فلامنکو و شور تانگو برای نواختن بهره میگیرند و در این میان از موسیقی کلاسیک ونیزی و بسیاری دیگر نیز غافل نمیمانند. دوئوی ویلا مادلنا در اجراهای خود آتشی به پا میکنند که هر زبانهاش به یک رنگ است.
قطعات:
جیکوب دو باندولیم: «آسیب»/ جیکوب دو باندولیم: «شیرینی نارگیل» / یونشه خیستوفسکی: «دختر مقدونی»/ نیکولا زاریچ: «رویای بالکان»/ لِد زپلین: «پلکانی بهسوی بهشت»/ فرانتز اوبرتالر: «کافه بوئمی»/ فرانتز اوبرتالر: «همجوار»/ براکا واسیتفسکی: «عدسهای جادویی»/ والجی اَزوِدو: «ببین میخواهی»/ فرانتز اوبرتالر: «ویلا مادلنا»/ فرانتز اوبرتالر: «تابستان در هُبارت»
دوئوی سان موس (اتریش)
گیتار و ویُلنسل
فیلیپ اِرزَموس/ کِلمنس زاینیتسا
دوئت زاین موس، با کشف امکاناتِ سازی خود به شیوهای گیرا و روحنواز، در پی آفرینش محیطهای آوایی منحصر به فرد است. اعضای این دوئو، فیلیپ ارزموس، نوازندهی گیتارو الکترونیک و کِلمنس زاینیتسا، نوازندهی ویُلسل و الکترونیک، خود را به هیچ یک از استانداردهای موسیقایی محدود نکردهاند و بیشتر به تولید صداهای شورانگیز جدید در سبکهای متفاوت و متضاد میپردازند. این دو نوازنده، چه در زمینهی ساخت موسیقی گوشنواز، شورانگیز و زیبا و رویاگون و چه در زمینهی خلق اصوات دیسونانس، پرانرژی، دراماتیک و پراگرسیو از استادانی چیرهدست قلمداد میشوند. این دوئت گریزی از بهکارگیری هیچ فرم آزاد نوازندگی ندارد. با بهرهگیری از طیف گستردهای از سبکهای متفاوت، قطعات این دوئت از موسیقی مجلسی تا آهنگسازی آکوستیک مدرن، راک، بلوز، محلی و جز را شامل میشود. زاین موس بهعنوان اجرای برتر «آوای موسیقی جدید اتریشی» در سال 2020-21 برگزیده شده است.
قطعات:
آنا دارد تایپ میکند/ صدایت/ بداههنوازی/ پُستهورن/ بداههنوازی/ شمال کجاست
تریوی جَز فولبرشت (آلمان)
ساکسوفون/ آوا و الکترونیک/ گیتار
تیمو فولبرشت/ تئو بلکمان/ بن موندا
تیمو فولبرشت هنرمندی است که موسیقی جَز را با عناصر موسیقی نو، الکترونیک و آهنگسازی درهم آمیخته است. او تاکنون، در 22 آلبوم نواخته و در صحنههای برجستهای چون ویلج ونگارد، فستیوال زمستانی جزِ نیویورک و لینکولن سنتر اجرا داشته است. او افزون بر همکاری با برنفورد مارسالیز، کنی ورنر و درو گرس، رهبری اجراهای متعددی را نیز برعهده داشته و در بیش از سی کشور جهان بر روی صحنه رفته است. جدیدترین آلبومهای او، «جادوی پرواز» (2016) و «صورتها در مکانها» (2018)، مورد تحسین و استقبال بینالمللی قرار گرفته و از «آلبومهای برجستهی جَز هفته» در رادیوی سراسری آلمان شده است. فولبرشت، در پژوهشهای دانشگاهی، از بینشی که از فعالیتهای اجرایی خود کسب کرده بهره میگیرد. او دارای مدرک دکتری از دانشگاه اشتاینهارت نیویورک است و هماکنون، به عنوان عضو هیأت علمی، در همان دانشگاه تدریس میکند.
تئو بلکمان، نامزد جایزهی گرمی، خوانندهی جَز و آهنگساز موسیقی نو و بداههنوازی زبردست است که صدای خود را چون ساز بهکار میگیرد. او، که اصالتاً اهل آلمان است، آثار ضبطشدهی گوناگونی دارد، از آلبومهای آوازهای هنر وایمار گرفته تا آهنگهایی با تنظیم جدید از چارلز ایوز. اثر جدید او، «مرثیه»، را کمپانی ای.سی.ام منتشر کرده است. او همواره در نظرسنجی منتقدان «دان بیت» جزء پنج هنرمند اول بوده و با موسیقیدانان، هنرمندان، بازیگران و آهنگسازانی همچون امبِروس آکینموسری، لوری اندرسون، اوری کِین، فیلیپ گلس، جان هولن بِک و جان تسورن همراهی کرده که برجستهترین آنها مردیت مانک است که بلکمان بیش از پانزده سال است بهعنوان یکی از اعضای اصلی گروهش با او همکاری داشته.
بن موندا یکی از برجستهترین گیتاریستها در بداههنوازی است. او با سیسال سابقهی نوازندگی در منطقهی نیویورک، با هنرمندان زیادی از جمله لی کونیتز، اندرو سیریل، جورج گارزونه، پائول موتیان و ماریا اشنایدر اجرا داشته است. او همچنین بخش گیتار آخرین آلبوم دوید بووی با عنوان «بلک استار» را اجرا کرده است. وی جایزهی هنرمند تأثیرگذار «دوریس دوک» در سال 2014 و بورس «بنیاد شیفتینگ» را از آن خود کرده است. او در بیش از 200 سیدی بهعنوان عضو ارکستر جُز حضور داشته و در هفت آلبوم رهبر گروه بوده است.
تیمو، تئو و بن، بهعنوان یک تریو، قطعاتی از موسیقی ترکیبی را اجرا خواهند کرد که صداهای آکوستیک را با رنگ صداهای الکترونیک درهم میآمیزد و هنر بداههنوازی را ارج مینهد.
اعضا: تیمو فولبرشت: ساکسوفون/ تئو بلکمان: آوا و الکترونیک/ بن موندا :گیتار
قطعات: «گردآب»: فولبرشت/ «دوستان»: فولبرشت/ «فضا»: فولبرشت/ «فجر»: بلکمان، فولبرشت، موندا/ «بادکنکها»: بلکمان/ «رانندگی در ساوتوود»: بلکمان/ «با زمان»: فولبرشت، گرگل/ «مرثیه»: بلکمان
موریتس ارنست (آلمان)
رسیتال پیانو
موریتس ارنست در سال 1986 در آلمان متولد شد و از چهارسالگی نواختن پیانو را آغاز کرد. بعد از اتمام دبیرستان، فراگیری این ساز را در مدرسهی موسیقی دتمولر ادامه داد و در آنجا موسیقیشناسی خواند و در آن دوران، جوایز متعددی نیز کسب کرد. در سال 2003، برای تکمیل آموزههایش نزد فویچتواگنر رفت و، اندکی پس از آن، به طور مرتب به اجرای برنامه در اروپا و سراسر جهان پرداخت. موسیقی قرن بیستم و بیستویکم جایگاه ویژهای برای او دارد. وی تاکنون فعالیتهای بسیاری در کارنامهی هنری خود ثبت کرده از جمله همکاری با آهنگسازانی بسیار برجسته و همچنین از طرفداران آهنگسازان فراموششده و کمترشناخته شدهای چون یوهان نپوموک، فروچیو بوسونی و سموئل شایت است. تاکنون، آلبومهای تراز اولی از ارنست منتشر شده که توجه بسیاری از رسانههای بینالمللی را به خود جلب کرده است. «روزنامهی موسیقی کلاسیک»، بالاترین رتبهی خود را به او اعطاء کرده و «گرامافون» بازاجراهای درخشان و تأثیرگذار او را ستوده است. علاوه برآن، او برای شبکههای رادیویی بسیاری از جمله رادیوی DRS2 در زوریخ، رادیو لوکزامبورگ، رادیوی سارلند، رادیو فرهنگ آلمان و بیبیسی لندن اجرا داشته است. در ژوئن 2013، در نخستین همکاری خود با ارکستر سمفونی برن (سوئیس)، به رهبری ماریو ونزاگو بهروی صحنه رفت. در سال 2014، برای نخستینبار در آسیا به اجرای برنامه پرداخت که با استقبال بسیار مخاطبان روبرو شد. او در آنجا، مسترکلاسهایی هم در دانشگاه مالزی و کنسروانوار شانگهای برگزار کرد. در سال 2015 نیز برای اجرای چندین تور گسترده به شهرهای مختلف، از جمله تهران و مونترئال کانادا رفت. در سال 2017، او در پارلمان مرکزی آلمان به اجرای برنامه پرداخت. از سال 2018 تاکنون، کنسرتهای بسیاری در اروپا، آمریکای شمالی، آسیا و استرالیا داشته است. دانشِ او در زمینهی موسیقیشناسی به همکاریش با اسکات فرلاگ انجامید.
قطعات:
یوهان سباستیان باخ، واریاسیون گولدبرگ، BWV 988
مارتین مِلِندز (کوبا)
سولوی ویُلنسل
مارتین ملندز، که یکی از مستعدترین، خوشقریحهترین و خلاقترین نوازندگان ویُلنسلِ نسلِ خود محسوب میشود، در سال ۱۹۸۲ از پدر و مادری کوبایی در مسکو متولد شد. از همان اوایل کودکی فراگیری ویلنسل را در کنسرواتوآر «آمادئو رولان» آغاز کرد و سپس در مؤسسهی عالی هنر در هاوانا، کوبا ادامه داد. او دورههای نوازندگی ویلنسل کلاسیک را گذراند، اما از همان سالهای نخست، استعداد چشمگیری در بداههنوازی از خود نشان داد و سبک منحصر به فردی را خلق کرد. او ویلنسل را به سمت زبان جدیدی متأثر از جز، موسیقی کوبایی، موسیقی آفریقایی، فانک و فلامنکو سوق داد. وی، بهسبب تنوع در سبک و اجرا، در صدها آلبوم از هنرمندان مطرح بینالمللی همچون پابلو میلانز، چانو دومینگوئز، کیسی دریزن، ماکاکو، دورانتز، رنوآد گارسیا-فونز، یوسا، دیسمر بیونو، آنتونیو ری، کیکو وننو، ارنستو اورینیاک، رینالد کولوم، کِنان اَزمه (جاده ابریشم)، و دیگران نواخته است. مارتین در فضاهای متفاوتی همچون موسیقی متن فیلم، نمایش مُد و غیره نیز اجرا داشته است. او در حال حاضر، ساکن شهر بارسلونا است و در آنجا یک گروه جز لاتین با نام «تریوی پاور مارتین ملندز» را تأسیس کرد. این گروه اولین سیدی خود را در سال 2020 روانهی بازار کرد. ملندز همچنین یکی از اعضای «تریوی مارکو مزکوییدا» است. او تاکنون کارگاهها و مسترکلاسهای بسیاری را در سالنهای مهم اروپا، استرالیا، آفریقا، آسیا و آمریکا برگزار کرده است.
قطعات:
مویسس سیمون رودریگرز، «فروشندهی بادامزمینی»
ارنستو لِکونا، «گروه تئاتر»
الیسیو گرنه، «طبل بزرگ»
پابلو میلانس، «برای زندگی»
میگوئل ماتامورس، « بخواب دخترک سیاه»
مانوئل کرونا، لونگینا
ایزولینا کاریلو، «دو باغچه»
گونزالو راج، «مرا بسیار دوست بدار»، 1890-1970
مارتین ملندز، بداههنوازی کوبایی برای تکنوازی ویلنسل
دوئوی جیانا فراتا/ دینو دی پالما (ایتالیا)
پیانو/ ویلن
جیانا فراتا از نوجوانی یادگیری پیانو را آغاز کرد. او تاکنون در رقابتهای داخلی و خارجی زیادی شرکت کرده و در بسیاری از شهرهای دنیا مانند برلین، نیویورک، بمبئی، کلکته، استانبول، ویلنیوس، رم، سئول، مونتهویدئو و بوینسآیرس روی صحنه رفته است. نخستین بار، رهبری ارکستر را در سال 1998 تجربه کرد و از آن زمان تاکنون با ارکسترهای مهم زیادی همکاری داشته، از جمله ارکستر فیلهارمونیک برلین، ارکستر اپرا-تئاتر رم، ارکستر سمفونیک ماکائو، ارکستر فلورنس، ارکستر تئاتر پتروزلی، آکادمی سلطنتی لندن، ارکستر نووا اسکارلتی ناپل و بسیاری دیگر. استاد او، رهبر ارکستر برجستهی روسی، یوری آرونوویچ، دربارهی او میگوید: «تا به حال رهبر ارکستری به این جوانی ندیدهام که در کارش این چنین پراحساس و چیرهدست باشد.» او در سالنها مهم دنیا اجرا داشته و با هنرمندان بزرگ بینالمللی بسیاری همکاری کرده است. فراتا در هنرستان موسیقی فوجیا اصول آهنگسازی تدریس میکند، هماکنون استاد مدعوِ دانشگاه سانگشیم سئول است و تا به امروز در دانشگاههای بسیاری در سراسر جهان مسترکلاس و سخنرانی داشته است.
دینو دی پالمو دانشآموختهی رشتههای ویُلن و ادبیات است. او که از نوازندگان پُرآوازهی موسیقی مجلسی و همچنین تکنوازی زبردست است تاکنون در سالنهای مطرح بسیاری در سراسر جهان بر روی صخنه رفته است، از کارنیج و مرکز لینکلن در نیویورک گرفته تا سالن چایکوفسکی در مُسکو، تئاتر کلسیوم در بوینسآیرس، مرکز پاپیدو در پاریس، مرکز هنری سئول، تالار ملی مادرید، سالن سولیس در مونتهویدئو، سالن اسمتانا در پراگ و بسیاری دیگر. وی، طی بیست سال کار هنری خود، با هنرمندان بزرگی چون اوتو اقی، انریکو دینو، جری لویس، بات باکاراچ، لیزا مینلی، چارلی هادن، روبرتو بنیگنی، ویتوریو گسمن، آندرآ بوچلی، پلاسید دومینگو و بسیاری دیگر همکاری داشته و ، همچنین، با ارکسترهایی همچون ارکستر تئاتر پتروزلی در باری، ارکستر فیلارمونیک مارچه، ارکستر مجلسی بولوگنا، تئاتر لا فنیچه، ارکستر سمفونیک رم، تورین و ناپل اجرا داشته است. وی هماکنون مدرس دانشگاههای فوجیا و لانچیانو، هنرستان موسیقی فوجیا و همچنین استاد مدعو ِ دانشگاه سانگشین سئول است.
قطعات:
یوهانِس برامس، اسکرتسو در دو مینور
ادوارد گریگ، سونات شمارهی 2 در دو مینور، اپوس.45
- آلِگرو مُولتُو و آپاسیوناتُو
- آلگرتو اکسپرسیوو آلا رومانزا
- آلِگرو انیماتُو
نیکولو پاگانینی، واریاسیون بر اساس مضمونی از آهنگ موسی ساختهی جواکینو روسینی
کامی سن سانس، رقص مردگان، اپوس.40
چندین آهنگساز، قطعات پیوسته از اپرای ایتالیایی